14 december 2017 - 35,4 weken zwanger
De nacht bracht een droom...
Mijn angsten speelden de hoofdrol. Ons dochtertje werd doodgeboren.
Wat lijkt alles zo wezenlijk echt als je droomt. Wij waren onze dochter kwijt.
We gingen weer met een urne naar huis.
Deze keer dacht ik er wel aan om 'Boven de Wolken' te contacteren. Ze kwamen naar het ziekenhuis om foto's te nemen van ons gezin.
We hadden ervaring om alles te regelen, waren geen groentjes meer.
Mijn taal was sober. Ik had geen behoefte om te praten. Wat viel er immers te zeggen?
Onze dochter was dood. Mama en papa van drie, waarvan twee kinderen aan de overkant.
Voor de buitenwereld nog steeds dat gezin met één kind. De oudste zoon, die de dood veel te vroeg leerde kennen en niet met broer of zus spelen kan.
Ik was vooral teleurgesteld in het lot. Dat het lot twee keer in hetzelfde gezin kan toeslaan en dat niemand daar schuldig aan is...
Ik werd wakker, vertelde mijn nachtmerrie aan Jonas. Hij aaide over mijn haren, het zijn je angsten, het zijn enkel maar je angsten...
Tijdens deze laatste maand van mijn derde zwangerschap, is er geen andere weg dan het pad tussen hoop en angst. Ik denk veel aan ze... aan hen die een tweede kind verloren. Zo oneerlijk, zo verschrikkelijk oneerlijk en verdrietig. In mijn droom belde ik één van hen op. 'Ik ben nu ook mama van twee kindjes die er niet meer zijn, zei ik, nu begrijp ik hoe het voelt'.
De spanning is te snijden. Angstig en even hoopvol wacht ik op wat de toekomst brengen zal.
Ik hoop dat we deze keer naar huis kunnen rijden met een maxi-cosi met een huilend hoopje liefde, met oogjes die opengaan, blijven opengaan, handjes die je vinger proberen vast te grijpen, een mond die kleine wolkjes ademt, ons winterkind, dat elk seizoen met ons mee beleven zal.
's Avonds geeft Jonas toe dat hij ook een slechte droom had gehad. Hij wou het me niet vertellen. Vreemd dat we allebei tegelijk over hetzelfde thema dromen. Naast elkaar in bed, speelde zich in onze hoofden dezelfde angstige film af...
We beslissen om samen te hopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten