Vandaag bracht ik jou niet naar school.
Ik had jouw hand niet vast.
Ik had geen tranen in mijn ogen.
Ik nam geen foto van jouw nieuwe outfit en kleine boekentas.
Vandaag liep Orson niet samen met jou op de speelplaats.
Vandaag vond ik het niet moeilijk om je los te laten.
Twee en een half jaar geleden,
Hield ik jouw hand vast
Had ik tranen in mijn ogen
Nam ik een foto van jou.
Toen vond ik het moeilijk om je los te laten.
Vandaag werd de juf van Orson ook de juf van Idas,
dat heeft ze ons toegefluisterd,
dat hij als een engel bij hem in de klas zal zitten.
Mijn hart maakt van zo’n dingen een sprongetje,
Het is zo ontzettend lief dat zij aan hem denkt.
Vandaag staat diezelfde juf,
Voor het eerst weer voor de klas,
Nadat haar vriend vier maanden geleden onverwacht is overleden.
Vandaag is een bijzondere dag.
Ik vertrouw haar toen dat Idas echt een gemakkelijk kind is. Braaf, dat die is.
En nooit teveel lawaai. We lachen en weten dat Idas en Filip de beste zullen zijn in verstoppertje spelen.
Vandaag is een bijzondere dag.
Vandaag noem ik die juf een vriendin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten